Υπόμνημα της ΠΟΣ προς την Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ

Προς την Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου

της Βουλής

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Για το σχέδιο νόμου   του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Δημόσιες υπεραστικές οδικές μεταφορές επιβατών – Ρυθμιστική Αρχή Επιβατικών Μεταφορών και άλλες διατάξεις».

Α. Ο ΟΣΕ τα τελευταία πέντε χρόνια έχει γίνει αντικείμενο αδιάκοπων παρεμβάσεων που είχαν σαν αποτέλεσμα την συρρίκνωση του σιδηροδρομικού έργου με την κατάργηση γραμμών και δρομολογίων, τον κατακερματισμό του σε πολλές εταιρείες με στόχο την ιδιωτικοποίηση, στον αποδεκατισμό του εξειδικευμένου προσωπικού του. Και όλα αυτά στο όνομα της κακοδιοίκησης, των ελλειμμάτων και του χρέους, για τα οποία  όμως ευθύνονται  αυτοί που χρησιμοποίησαν  τον ΟΣΕ είτε για πελατειακούς σκοπούς, είτε για να εξυπηρετήσουν αλλότρια επιχειρηματικά συμφέροντα και σε κάθε περίπτωση αδιαφόρησαν  και παράλειψαν επί δεκαετίες να διαμορφώσουν πολιτικές ανάπτυξης του ελληνικού σιδηρόδρομου, που αποτελεί το πιο οικολογικό και το πιο ασφαλές μαζικό μέσο μεταφοράς. Ακόμα και αυτονόητα πράγματα όπως η σιδηροδρομική σύνδεση Ικονίου-Θριασίου, οι συμβάσεις ΥΔΥ, η προστασία της σιδηροδρομικής υποδομής απ’ τη λεηλασία των συμμοριών, η ενεργοποίηση της ηλεκτροκίνησης, η επιτάχυνση των έργων και άλλα, που θα έδιναν προωθητική δύναμη στον ΟΣΕ, αφέθηκαν να λυθούν τις παραμονές της προώθησης των σχεδίων ιδιωτικοποίησης, ως δώρο στους μελλοντικούς ιδιοκτήτες.

Β.  Η γραμμή αυτή συνεχίζεται και με το παρόν σχέδιο νόμου, στο Μέρος Τρίτο, Κεφ. Α΄ «ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ». Ειδικότερα και εντελώς ενδεικτικά αναφερόμαστε σε δύο ζητήματα:

Πρώτον: Με το π.δ. 160/2007, άρθρο 3, περ. δ΄ , που έχει εναρμονίσει την ελληνική νομοθεσία με την οδηγία 2004/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29^ης Απριλίου 2004, για την ασφάλεια των κοινοτικών σιδηροδρόμων,  «διαχειριστής υποδομής» είναι «το νομικό πρόσωπο που σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ.41/2005 (Α΄60) έχει την ευθύνη διαχείρισης της εθνικής σιδηροδρομικής υποδομής», δηλαδή ο ΟΣΕ. Επίσης, με το Ν.3891/2010 καθορίστηκαν οι αρμοδιότητες του Ομίλου ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ, έγινε η απορρόφηση του ΕΔΙΣΥ (Εθνικός Διαχειριστής Σιδηροδρομικής Υποδομής) από τον ΟΣΕ, τροποποιήθηκε το ΠΔ/41 εναρμονίζοντάς το με τις Οδηγίες της Ε.Ε. καθορίζοντας με σαφήνεια ότι ο Διαχειριστής της Σιδηροδρομικής Υποδομής είναι ο ΟΣΕ.

Με το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου η άνω ρύθμιση, που υπαγορεύεται από την κοινοτική νομοθεσία, αφορά στην ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών και ισχύει σ’ όλο τον σιδηροδρομικό χώρο της ηπειρωτικής Ευρώπης, παύει να ισχύει. Η έννοια της «εθνικής σιδηροδρομικής υποδομής», καταργείται. Το εθνικό δίκτυο κατακερματίζεται και δίνεται πλέον η δυνατότητα σε κάθε ιδιωτική εταιρεία-εργολάβο που θα αναλάβει τη συντήρηση τμήματος της γραμμής να γίνεται «διαχειριστής υποδομής» με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία των σιδηροδρόμων και την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών. Αυτό έχει εφαρμοστεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου και απέτυχε παταγωδώς. Και αν απέτυχε σ’ ένα μεγάλο και εκτεταμένο δίκτυο είναι φανερό τι θα συμβεί εδώ.

Δεύτερον: Η ΕΕΣΣΤΥ Α.Ε. που δημιουργήθηκε με την απόσχιση του κλάδου των μηχανεργοστασίων του ΟΣΕ, συγκροτήθηκε με εντελώς πρόχειρο τρόπο χωρίς οργανόγραμμα με αποτέλεσμα να υπάρχει ανασφάλεια ως προς το προσωπικό το οποίο ενδεχομένως θεωρηθεί «πλεονάζον», όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια, αγνοώντας στη συγκεκριμένη περίπτωση, ότι το προσωπικό αυτό είναι κάτοχος ειδικής τεχνογνωσίας και εργασιακής εμπειρίας  μοναδικής στην Ελλάδα.   Η ρύθμιση του θέματος (άρθρο 96) δεν αντιμετωπίζει το ζήτημα γιατί ωθεί ένα μέρος – άγνωστο πόσο – του προσωπικού στη λεγόμενη κινητικότητα, στην πραγματικότητα στην απόλυση την ίδια στιγμή που υπάρχει έλλειψη προσωπικού στον ΟΣΕ, στον οποίο προσέφεραν για περισσότερα από 30 χρόνια  τις εξειδικευμένες υπηρεσίες τους.

Γ. Εν όψει των ανωτέρω καταθέτουμε στην Επιτροπής  τις θέσεις της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών και ζητάμε να τις λάβετε υπόψη σας  κατά την επεξεργασία των σχετικών διατάξεων του σχεδίου νόμου:

1.  Να μην αντικατασταθεί η διάταξη της περ. δ΄ του άρθρου 3 του π.δ. 160/2007, και να παραμείνει ενιαία η εθνική σιδηροδρομική υποδομή στην ιδιοκτησία και τον έλεγχο  του Ελληνικού Δημοσίου και διαχειριστής υποδομής ο ΟΣΕ, (άρθρο 85, παρ.10, εδ.2).

2. Στο άρθρο 92 για το ζήτημα της πιστοποίησης των μηχανοδηγών να προστεθεί ότι οι ιατρικές εξετάσεις γίνοται από ιατρούς του ΕΟΠΥΥ, του τόπου της έδρας του μηχανοδηγού και ότι το κόστος των ιατρικών εξετάσεων βαρύνει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

3.  Στο άρθρο 96 το πρώτο εδάφιο που προστίθεται στο τέλος της παραγράφου 7 του άρθρου 23 το Ν. 4111/2013, να διαμορφωθεί ως εξής: «Με την κατάρτιση του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας της Ελληνικής Εταιρείας Συντήρησης Τροχαίου Υλικού Ανώνυμη Εταιρεία (Ε.Ε.Σ.Σ.Τ.Υ.  Α.Ε.), εάν προκύψει πλεονάζον προσωπικό,  αυτό μετατάσσεται υποχρεωτικά στον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος (Ο.Σ.Ε.  Α.Ε.) για την κάλυψη κενών οργανικών θέσεων».

4. Το άρθρο 86 – στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο - προβλέπει την έκδοση υπουργικής απόφασης για την πραγματοποίηση «συμπληρωματικών οδικών επιβατικών μεταφορών προς τις σιδηροδρομικές επιβατικές μεταφορές το σημείο αφετηρίας ή/και άφιξης βρίσκεται σε σιδηροδρομικό σταθμό, όπου η ΤΡΑΙΝΟΣΕ παρέχει υπηρεσίες επιβατικής σιδηροδρομικής μεταφοράς».

Η πρότασή μας είναι: η απόσυρση των παραπάνω και η αντικατάστασή τους ως εξής: «οι όροι και οι προϋποθέσεις ανάπτυξης, οργάνωσης και εκμετάλλευσης των αστικών, προαστιακών, περιφερειακών και υπεραστικών λεωφορειακών επιβατικών μεταφορών, των οποίων το σημείο αφετηρίας ή/και άφιξης βρίσκεται σε σιδηροδρομικό σταθμό, όπου η ΤΡΑΙΝΟΣΕ παρέχει υπηρεσίες επιβατικής σιδηροδρομικής μεταφοράς, καθορίζονται με απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου».

5.  Με την ένταξη των υπαλλήλων του ΟΣΕ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ΕΕΣΣΤΥ και της ΕΡΓΟΣΕ στο ενιαίο μισθολόγιο του Δημοσίου (Ν.4024/2011), ετέθησαν ανώτατα όρια κατ’ άτομο στον αριθμό των ωρών υπερωριακής απασχόλησης ανά μήνα (20 ώρες), της νυχτερινής εργασίας και της εργασίας κατά τις Κυριακές και τις Εξαιρέσιμες ημέρες ανά μήνα (16 ώρες), καθώς και των μετακινήσεων εκτός έδρας κατ’ έτος (60 μετακινήσεις).  Στο Σιδηρόδρομο, όπου οι υπηρεσίες λειτουργούν σε 24ωρη βάση καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους με το σύστημα της κυκλωματικής εργασίας, θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα κατανομής των προαναφερόμενων ωρών και μετακινήσεων ανά υπάλληλο, καθ’ υπέρβαση των αντιστοίχων ορίων, με την προϋπόθεση ότι δεν θα γίνεται υπέρβαση  του συνολικού αριθμού ωρών ή ημερών, απ’ αυτόν που αντιστοιχεί    στο σύνολο των υπαλλήλων της αντίστοιχης Διεύθυνσης ή Υπηρεσιακής Μονάδας της επιχείρησης. Το θέμα αυτό, είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε κρίσιμες για την κυκλοφορία και την ασφάλεια ειδικότητες, όπως είναι των σταθμαρχών, των μηχανοδηγών και των τεχνιτών Μηχανοστασίων κ.λ.π., όπου η φύση της κυκλωματικής εργασίας σε συνδυασμό με την αποχώρηση μεγάλου αριθμού υπαλλήλων, καθιστά την συνέχιση της λειτουργίας του σιδηροδρόμου σε 24ωρη βάση, χωρίς τη  δυνατότητα κατανομής που προαναφέρθηκε, οριακά.

Πρέπει να σημειωθεί ότι από τα ανωτέρω ότι δεν προκύπτει ουδεμία επιπλέον οικονομική επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις, καθώς οι αυξήσεις ωρών και ημερών σε ορισμένους εργαζομένους θα ισοσκελίζονται από ισόποσες μειώσεις σε άλλους εργαζόμενους του ίδιου κλάδου που έχουν αντίστοιχες μισθολογικές απολαβές. Με βάση τα ανωτέρω ζητάμε με τροπολογία των αρμοδίων  Υπουργών Οικονομικών και  Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων να προστεθεί  άρθρο με το παρακάτω περιεχόμενο:

«ΑΡΘΡΟ …..

1. Στο τέλος του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 20 Ν.4024/2011 (ΦΕΚ Α’ 226/27.10.2011), όπως το εδάφιο αυτό προστέθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 32 Ν. 4058/2012 (ΦΕΚ Α’ 63/22.3.2012), προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:

«Για τις επιχειρήσεις που υπάγονται στις διατάξεις του Α’ Κεφαλαίου του Ν. 3429/2005 «Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί – Δ.Ε.Κ.Ο.» (ΦΕΚ Α’ 314/2005), όπως ισχύει, οι οποίες λειτουργούν σε εικοσιτετράωρη βάση, με το σύστημα της, κυκλωματικής εργασίας, είναι δυνατόν, με αποφάσεις των Διοικήσεών τους, οι ώρες της υπερωριακής απασχόλησης του προσωπικού τους να κατανέμονται, ανά υπάλληλο, καθ΄ υπέρβαση των παραπάνω ωρών, υπό την προϋπόθεση ότι ο συνολικός αριθμός των ωρών της υπερωριακής απασχόλησης, ανά μήνα, δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό που προκύπτει από το γινόμενο των είκοσι (20) ωρών επί τον αριθμό των εργαζομένων, ανά αντίστοιχη Διεύθυνση ή Υπηρεσιακή Μονάδα, της Δημόσιας Επιχείρησης».

2. Στο τέλος του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 20 Ν. 4024/2011 (ΦΕΚ Α’ 226/27.10.2011), προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής: «Κατ΄εξαίρεση, για τις επιχειρήσεις που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο, είναι δυνατόν, με αποφάσεις των Διοικήσεών τους, οι ώρες της νυχτερινής εργασίας, καθώς και οι ώρες της εργασίας κατά τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, να κατανέμονται, ανά υπάλληλο, καθ΄υπέρβαση των παραπάνω ωρών, υπό την προϋπόθεση ότι ο συνολικός αριθμός των ωρών της νυχτερινής εργασίας, καθώς και οι ώρες της εργασίας κατά τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, ανά μήνα, δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό που προκύπτει από το γινόμενο των δεκαέξι (16) ωρών επί τον αριθμό των εργαζομένων, ανά αντίστοιχη Διεύθυνση ή Υπηρεσιακή Μονάδα, της Δημόσιας Επιχείρησης».

3. Στο τέλος του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 9 Ν. 3833/2010 (ΦΕΚ Α’ 40/15.3.2010), όπως το εδάφιο αυτό προστέθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 49 Ν.3871/2010 (ΦΕΚ Α’ 141/17.8.2010) και αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 27 Ν.4024/2011 (ΦΕΚ Α’ 226/27.10.2011) προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:

«Για τις επιχειρήσεις που υπάγονται στις διατάξεις του Α’ Κεφαλαίου του Ν.3429/2005 «Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί – Δ.Ε.Κ.Ο.» (ΦΕΚ Α’ 314/27.12.2005), όπως ισχύει, οι οποίες λειτουργούν σε εικοσιτετράωρη βάση, με το σύστημα της, κυκλωματικής εργασίας, είναι δυνατόν, με αποφάσεις των Διοικήσεών τους, οι παραπάνω ημέρες των, κατ΄έτος και κατά μήνα, μετακινήσεων εκτός έδρας, να κατανέμονται, ανά υπάλληλο, καθ΄υπέρβαση του επιτρεπόμενου με το παρόν ανωτάτου ορίου ημερών, υπό την προϋπόθεση ότι ο συνολικός αριθμός των ημερών, ανά έτος ή μήνα, δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό που προκύπτει από το γινόμενο των εξήντα (60) μετακινήσεων επί τον αριθμό των εργαζομένων, ανά αντίστοιχη Διεύθυνση ή Υπηρεσιακή Μονάδα, της Δημόσιας Επιχείρησης».

           

Αθήνα 18 Σεπτεμβρίου 2013

 Για το Δ. Σ.  της ΠΟΣ

      Ο Πρόεδρος                                        Ο Γενικός Γραμματέας

 Αθανάσιος Λεβέντης                                Παρασκευάς Πουρλιάκας