Λάβαμε και δημοσιεύουμε επιστολή του συναδέλφου Αλεξανδρή Γρηγόρη , μηχανοδηγού ΜΑΙ , που με το δικό του , ιδιαίτερο και καυστικό ύφος σχολιάζει την τρέχουσα επικαιρότητα κάνοντας κ μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν.
Ολόκληρη η επιστολή >
Τελείωσε και το 34ο συνέδριο της Ομοσπονδίας. Συγχαρητήρια σε όσους εκλέχθηκαν διότι έχουν πολλή δουλειά στην συνέχεια.
Η ΠΑΣΚΟΔΑΚΕ νίκησε οπότε τέλος στα κροκοδείλια δάκρυα.
Προσπαθώ να καταλάβω τι φταίει εδώ και 3 χρόνια που ο
Νεοέλληνας δεν σηκώνεται απο τον καναπέ του , παρά την λυσσαλέα επίθεση - οικονομική και όχι μόνο -που δέχεται απο τους εγχώριους και ξένους οίκους.
Ας ανατρέξουμε όμως πίσω στην ιστορία μας και θα δούμε πως και στο παρελθόν είχαμε βρεθεί στην ίδια θέση . 400 χρόνια σκλαβιά σας λέει κάτι ; Κανένα έθνος δεν το έχει αποδεχτεί - πάρα πολλοί εμφύλιοι πόλεμοι - ποτέ δεν είμασταν ενωμένοι.Είμαστε η μόνη χώρα που δεν πήραμε κατοχική αποζημίωση . Θέλετε και άλλα ; Τα περί ανδρείας που μάθαμε στο σχολείο περί άλλων τύρβαζαν. Ο ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ κυλάει δυστυχώς στις φλέβες μας.
Εδώ και 3 δεκαετίες τι γινόταν στις ΔΕΚΟ και στο Δημόσιο ;
Γεμίσαμε συνδικαλιστές και η συνδιοίκηση πήγαινε σύννεφο . Οι εργαζόμενοι χωρισμένοι σε μπλε - πράσινους και κόκκινους κόκκους αγκιστρωμένοι πάνω τους.Όλοι νομίζαμε ότι ήμαστε εξουσία, αλλά δυστυχώς απλά νομίζαμε Αποδείχτηκε ότι είχαμε χτίσει στην άμμο , χωρίς γερά θεμέλια.
Έτσι στάθηκαν ανίκανοι οι συνδικαλιστές να ανταποκριθούν στα καινούργια δεδομένα. Αυτά όλα είχαν σχεδιαστεί πολλά χρόνια πριν , αλλά εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου.
Για να μην ξεχνάμε θα σας θυμίσω και τι γινόταν στο χώρο των μηχανοδηγών στο ΜΑΙ.
Την δεκαετία του 2000 οργανώθηκε μια πυραμίδα απο την Διοίκηση μέχρι τους μηχανοδηγούς , με ενδιάμεσους τους συνδικαλιστές , οι οποίοι είτε ήθελαν να ανέβουν συνδικαλιστικά , είτε να εξυπηρετούν την Διοίκηση .
Άρχιζαν την οργάνωση απο το Φύλλο Υπηρεσίας τοποθετώντας ανθρώπους κομματικούς και ευάλωτους ώστε να γίνουν υποχείρια τους .
Αυτό είχε και τίμημα για όσους δεν ήταν αρεστοί σε αυτούς .Και κάπου εκεί , άρχιζε η δράση αλλά Γκέμπελς ," ρίξε λάσπη , ρίξε λάσπη κάτι θα μείνει".
Και έμεινε.
Δημιουργήθηκαν μάλιστα και φρασολογίες - εκφράσεις που προσδιόριζαν το προσωπικό
- Τεμπέλης Αυτός που ζητά τα ρεπό του
- Δεν είναι καλό παιδί Αυτός που αντιδρά και πρέπει να τιμωρηθεί με τα χειρότερα δρομολόγια
- Σούπερ Μάρκετ Ότι παίρνει ο καθένας ότι θέλει
- Μισή αλήθεια Ότι περίσσευε απο τους προσκυνημένους
- Ο κάθε μηχανοδηγός έχει τον λογιστή του Ότι παίρνουμε τρελά χρήματα
- Είναι πιασμένα Μαγική λέξη
Εδώ θα έπρεπε να ασχοληθεί ο καθηγητής Μπαμπινιώτης. Να βλέπατε μηχανοδηγούς πατέρες ακόμα και παππούδες να σέρνονται πίσω απο συνδικαλιστές . Δυστυχώς υπήρχαν ακόμη τέτοιοι . Δεν έφταιγαν αυτοί , εμείς φταίξαμε , που δεν πήραμε μια βρεγμένη σανίδα να τους μαυρίσουμε τον πισινό τους .
Υπήρξαν και συνδικαλιστές ακέραιοι που όμως χάθηκαν στον εργασιακό μεσαίωνα και την τρομοκρατία που επικρατούσε τότε. Τώρα να τους δω όμως με τον ιδιώτη.
Μερικά ακόμη θέματα . ALE , ΤΑΠΕΛ και προγραμματισμός εργασίας
ALE
Αν είναι τόσο χρήσιμη να συνεχίσουμε να δίνουμε το παρών , αλλά με μικρή παρουσία και όχι πολυπληθή μόνο και μόνο για να κάνουμε τα χατίρια κάποιων γιατί τα χρήματα των συναδέλφων πρέπει να τα σεβόμαστε .
ΤΑΠΕΛ
Ακούγονται διάφορα ευτράπελα.
Αποδείξεις γιατρών σε Α4 , χρήματα για εγγόνια συναδέλφων , άλλοι πήγαιναν να ζητήσουν χρήματα για ΕΥΔΑΠ - ΔΕΗ . Πολύ προσοχή παρακαλώ διότι και μόνο ότι μπαίνουν σε ψηφοφορία και δεν υπερψηφίζονται είναι απο μόνο του θέμα .
Προγραμματισμός εργασίας
Τόσο λυσσαλέα αντίδραση απο τοπικούς παλαιούς συνδικαλιστές για τον προγραμματισμό εργασίας , δεν το περίμενα. Είναι αυτό που έχω γράψει , δεν έχουν τίποτα άλλο να δώσουν .
Και τέτοια λάσπη για το 30 % της 6ης μέρας , φτάνει πια ! Δεν λέτε να πάρουμε κανένα Ευρώ αυτές τις δύσκολες μέρες. Αλλά τι , μήπως πάρει πόντους κάποιος άλλος ; Πρέπει να καταλάβουν κάποιοι πεισματάρηδες , ότι με την "βοιδοσχολή " δεν μπορούμε να πάμε ποιο πέρα- η τεχνολογία μας ξεπέρασε.
Κάποιοι να σταματήσουν να σαρώνουν την υπηρεσία με το τι κάνει ο καθένας (ιδίως ο υπογράφων ).Να ασχολούνται με τον εαυτό τους , κανένας δεν δουλεύει στ αμπέλι τους. ( αν είναι ικανοί να έχουν τέτοια ).
Γράφοντας στο στέκι της έλξης ενοχλούνται κάποιοι διότι πάντα έλεγαν την μισή αλήθεια , την μισή ή και καθόλου .
Εγώ θα την λέω όλη για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι για να μην ξαναγίνουν τα ίδια .
Διότι με αυτά και με αυτά φτάσαμε έως εδώ.
Σχετικά με την οικονομία , φτάνει πια το ψέμα .Με τόσο που χρωστάμε ποτέ δεν πρόκειται να αποπληρώσουμε. Όλα γίνονται για τον ορυκτό πλούτο αυτής της υπέροχης χώρας.Ξυπνήστε ΝεοΈλληνες , όχι άλλο ραγιαδισμό πια.
Υ.Γ. Κύριε ανώνυμε Παπαδόπουλε , επίτρεψε μου να σου θυμίσω ότι δεν ζούμε ποια στον ψυχρό πόλεμο ,.
Είναι πλέον καλό και ηθικό να γνωρίζουμε ποιος πραγματικά σχολιάζει .
Με τιμή
Αλεξανδρής Γρηγόρης
Πώς τον είπαμε εκείνον τον συνδικαλιστή από το νοσοκομείο και τι ζήτησε για να μην κάνουν απεργία;
ΑπάντησηΔιαγραφή