Τα τελευταία χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις προσαρμόζουν το σύνολο των μεταφορών (χερσαίες - εναέριες , θαλάσσιες ) στις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου με κριτήριο την δημιουργία νέων επενδυτικών τοπίων , την αύξηση της κερδοφορίας στα πλαίσια της ανταγωνιστικότητας .
Η Κυβέρνηση προχωρώντας στο στρατηγικό σχεδιασμό της , για
πλήρη απελευθέρωση των μεταφορών, εναρμονισμένη με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης , εξήγγειλε πριν λίγες μέρες απολύσεις και στο σιδηρόδρομο.
Ο κρατικός προυπολογισμός για το 2014 , οι απολύσεις , η κατάργηση υποδομών δικτύων , γραμμών, το ηλεκτρονικό εισιτήριο , οι νέες αυξήσεις στα διόδια προσαρμόζουν ακόμα περισσότερο τις συγκοινωνίες στις ανάγκες των πολυεθνικών .
Το επόμενο διάστημα θα έχουμε ακόμα ποιο δυσμενείς εξελίξεις στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης , της μείωσης του αριθμού των εργαζομένων , της μείωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων .
Αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων θα είναι η συγκέντρωση των μεταφορών στο μεγάλο κεφάλαιο , οι ανατροπές σε εργασιακές σχέσεις , συγκοινωνίες πανάκριβες για τα λαϊκά στρώματα , ανασφαλείς και με χαμηλό επίπεδο εξυπηρέτησης των επιβατών .
Οι αντιστάσεις των εργαζομένων σ όλα αυτά , δεν ήταν ικανές να αναιρέσουν , να παρεμποδίσουν αυτήν την πολιτική . Βασικός υπεύθυνος για αυτό είναι ο Κυβερνητικός συνδικαλισμός παλιός και νέος , αφού προσβάλει ενστάσεις στα σημεία και όχι στην κεντρική πολιτική της Κυβέρνησης .
Ανεξάρτητα απο τις αλλαγές ονομάτων των παρατάξεων και την δημιουργία νέων που προέρχονται είναι αντίγραφα των παλιών , ένα μέρος τους κρατά στάση αρωγού στην κυβερνητική πολιτική και ένα άλλο μέρος του (υποτίθεται το καινούργιο ) προβάλει και αγωνίζεται όχι για αλλαγή πολιτικής παρά μόνο για αλλαγή Κυβέρνησης που θα μας ....σώσει . Εγκλωβίζουν έτσι και εκτονώνουν τις όποιες (έστω και λίγες ) αγωνιστικές διαθέσεις και τάσεις του κλάδου , καλλιεργούν την ηττοπάθεια και την μοιρολατρία .Βάζουν το κίνημα να διεκδικεί <<υγιή επιχειρηματικότητα >> και ένα << καλύτερο μνημόνιο>> στην Ε.Ε.
Η ίδια η ζωή απέδειξε που οδηγεί <<ο δρόμος του εφικτού >> , των συμβιβασμών και των υποχωρήσεων . Σήμερα χρειαζόμαστε ένα κίνημα ταξικό , κίνημα μαζικό , οργανωμένο στον τόπο δουλειάς , στην επιχείρηση και στο σύνολο του κλάδου μεταφορών . Κίνημα που δεν θα παλεύει μόνο για επιμέρους βελτιώσεις αλλά για το σύνολο των αναγκών της λαϊκής - εργατικής οικογένειας, κίνημα που θα βάζει το κεντρικό πρόβλημα - ερώτημα που πρέπει να απαντήσει η εργατική τάξη , οι εργαζόμενοι . : << ή εμείς ή τα μονοπώλια >>, <<ανάπτυξη για το λαό ή για τα κέρδη των μονοπωλίων ;>>
Αυτή η πολιτική μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.
Προϋπόθεση για αυτό η δημιουργία Ενιαίου Μετώπου των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και ποιο πλατύ μέτωπο με όλα τα λαϊκά στρώματα που βιώνουν την αντεργατική πολιτική.
Κανένας δεν γλυτώνει μένοντας μόνος του .
Πέρα απο την δράση και την πάλη του κάθε σωματείου ή Ομοσπονδίας χωριστά στο χώρο του , να σφυρηλατήσουμε την ενότητα των εργαζομένων στις μεταφορές.( σε πρώτη φάση στο σιδηρόδρομο και στις αστικές συγκοινωνίες ) οργανώνοντας κοινή πάλη , με ελάχιστο πλαίσιο αιτημάτων το παρακάτω :
- Καμία ιδιωτικοποίηση στις μεταφορές - συγκοινωνίες
- Επαναλειτουργία των δικτύων και γραμμών που καταργήθηκαν
- Άρση της επίταξης στην ΣΤΑ.ΣΥ
- Καμία απόλυση - καμία διαθεσιμότητα - επαναπρόσληψη των απολυμένων στο Μετρό
- Κατάργηση των αυταρχικών κανονισμών
- Υπογραφή ΣΣΕ - επαναφορά των μισθών στα επίπεδα πριν τις περικοπές
- Κρατική επιχορήγηση για την κάλυψη όλων των αναγκών της συγκοινωνίας απο τον Κρατικό προυπολογισμό
- Πρόσληψη προσωπικού με πλήρη δικαιώματα
- Μείωση της τιμής του εισιτηρίου κατά 50%
- Χρονικές ζώνες δωρεάν μετακίνησης στην αστική και προαστιακή συγκοινωνία
- Δωρεάν μετακίνηση ανέργων , φοιτητών , μαθητών , ΑΜΕΑ , συνταξιούχων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου