'Ασωτος Ιος για τα δικαιώματα του εργαζόμενου πατέρα στην Ελλάδα

Ο Άσωτος Ιός επιστρέφει με ένα άρθρο που θίγει ένα ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει τα συνδικάτα.

Αν θέλει κάποιος εργαζόμενος να είναι συνεπής ως προς την πατρότητα άλλα και τη συντροφικοτητα η νομοθεσία δεν του αφήνει και πολλά περιθώρια.

Ίσως γιατί ο ρόλος του πατέρα θεωρείται ακόμα υποδεέστερος από της μητέρας ίσως γιατί ζούμε ακόμα σε πατριαρχική κοινωνία που θέλει την

μητέρα να αναλαμβάνει το μεγαλύτερο αν όχι  ολόκληρο  το 《βάρος》 της ανατροφής των παιδιών και τον πάτερα να είναι συμπληρωματικός .(εγώ είμαι σίγουρος ότι συμβαίνει το δεύτερο).

Όπως και να έχει τα δικαιώματα ενός εργαζόμενου πατέρα  στην Ελλάδα σε σχέση με αυτό είναι λίγα, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα.

Ακόμα όμως και όταν γίνεται χρήση αυτών των ελάχιστων δικαιωμάτων εκ των οποίων υπάρχουν σημαντικές οικονομικές  απώλειες ,συχνά δεν είναι αποδεκτό  από τους συνάδελφους.

Ειδικά σε 《ανδροκρατούμενα》 επαγγέλματα δεν είναι ακόμα αποδεκτό (αν και νομοτελειακά θα γίνει καθώς υπάρχει αυτή η κοινωνική ανάγκη)ο πατέρας να παίρνει άδεια για να φροντίσει το παιδί του και να συμμετέχει  ουσιαστικά με τη σύντροφο του στην ανατροφή του. 

Κάποιοι  ίσως θεωρήσουν  αυτή την άδεια ανατροφής διακοπές. Δεν θα μπορούσαν να είναι μακρύτερα από την πραγματικοτητα. 

Η ανατροφή ενός παιδιού είναι ιδιαίτερα απαιτητική και κουραστική τόσο ώστε ούτε οι  παραπάνω σε μήνες άδειες της μητέρας να μην επαρκούν. 

Ίσως έχουν αυτή την άποψη λόγω επιδιωκόμενης  απουσίας  καθημερινής τριβής με το παιδί τους,  όσοι είναι ήδη γονείς, ενώ όσοι δεν είναι λόγω άγνοιας. Δεν παραβλέπω το γεγονός ότι υπάρχουν και συντηρητικά 《μυαλά》 που θεωρούν  ότι η ανατροφή των παιδιών είναι ρόλος αποκλειστικά της μητέρας. Άλλωστε αυτή ήταν και η επικρατούσα άποψη πριν δεκαετίες. 

Η κοινωνία πάντως διαρκώς εξελίσσεται και τέτοιες απόψεις θα εξαλειφθούν. 

Ήδη   τα πιο εξελιγμένα κράτη του δυτικού πολιτισμού έχουν εκδώσει ευρωπαϊκή οδηγία ώστε να εξισορροπηθούν τα δικαιώματα του πάτερα με αυτά της μητέρας. 

Θεωρώ ότι και τα συνδικάτα θα πρέπει να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση καθώς η ανάγκη αυτή γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη.

Θα πρέπει να παρέχεται θεσμικά πλέον ακόμα και μέσα από επιχειρησιακες,κλαδικές συμβάσεις η δυνατότητα στους εργαζόμενους πατέρες -ιδιαίτερα  στους εργαζόμενους  σε βάρδιες που η απουσία τους είναι έντονη- η δυνατότητα να έχουν τουλάχιστον τα ίδια δικαιώματα με τις μητέρες. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δυο…

Άσωτος Ιός