Η ώρα για την μάχη της καθημερινότητας στην έλξη

Ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα επιλύθηκε με την υπογραφή της ΣΣΕ. Ένα πρόβλημα που επί 14 μήνες απασχολούσε και το Σωματείο μας αλλά και τον σιδηροδρομικό κόσμο. Ένα πρόβλημα

που ο καθένας απο εμάς μπορεί να κρίνει αν λύθηκε με τρόπο ικανοποιητικό ή όχι.

Όπως έλεγε και συνάδελφος -έμπειρος στα πράγματα- το 2014 η ΣΣΕ υπογράφηκε μετά απο μειώσεις 25% στους βασικούς μας μισθούς ενώ η φετινή, χωρίς να υπάρχει καμία μείωση τον τελευταίο χρόνο προσέθεσε και πολλαπλασίασε πράγματα. Σημειώνοντας ότι αποδείχτηκε πως όταν διαπραγματευόμαστε με κινητοποιήσεις (εφόσον μας εξαναγκάζουν) έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.

Το 2010 χάσαμε 25%, 2013 χάσαμε άλλο ένα 25% ,σε ένα βράδυ καταργηθήκανε τα δώρα, δεν πληρωθήκαμε το επικίνδυνο για 6 μήνες και αρκεστήκαμε σε μερικές στάσεις εργασίας στα εμπορικά μας έλεγε, διερωτώμενος τι θα συνέβαινε ΑΝ η στρατηγική τότε ήταν διαφορετική. Αν γενικότερα το λεγόμενο και "οργανωμένο" συνδικαλιστικό κίνημα είχε διαφορετικό προσανατολισμό.Ποιο ταξικό.

Υπάρχει και το άρθρο 8 που αφήνει ανοικτά την προσεχή διετία όλα τα ενδεχόμενα για τους μηχανοδηγούς και δίνει στο Σωματείο μας την μοναδική δυνατότητα στην 50χρονη ιστορία του, να ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΑ  την αμοιβή του μηχανοδηγού και μάλιστα σε διμερές επίπεδο.

Επαναδιαπραγμάτευση που περιέργως -όπως ομολογούν όλοι οι μηχανοδηγοί-δεν ήθελαν ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ Έλξης, όπως περιέργως δεν συμφώνησαν στο να υπάρξει επιπλέον αμοιβή σε έλξη και κίνηση (για τα 1000 Ευρώ κτλπ)όπως προτάθηκε ΜΟΝΟ απο μια παράταξη (+ΣυνΕξέλιξη).

Με την ολοκλήρωση της υπογραφής της ΣΣΕ έρχεται πλέον και η ώρα για την επίλυση των θεμάτων της καθημερινότητας που κατά γενική ομολογία δεν προχώρησε σε ικανοποιητικό βαθμό τους τελευταίους μήνες. 
Πολλοί κάνουν λόγο και για την επιβίωση ενός μηχανισμού που παράγει ανισότητα στην έλξη και που εκμεταλλεύτηκε την μάχη που δινόταν για πολύ σοβαρά ζητήματα εδώ και μήνες προκειμένου να παρουσιάζεται ως δήθεν ισχυρός πόλος εξουσίας που επιβάλει ετσιθελικά καταστάσεις.

Ο μηχανισμός αυτός εκμεταλλεύτηκε για την επιβίωση του την μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, την μάχη για την προστασία του επαγγέλματος με το άνοιγμα των νέων εταιρειών και την μάχη για την διασφάλιση του προσωπικού στο νέο καθεστώς που δεν άφηνε όσους είχαν την πρόθεση για ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ και ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ μεταξύ του προσωπικού να ασχοληθούν εντατικά  με το θέμα.
Πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς μηχανισμό που θα δώσει το επόμενο διάστημα την έσχατη μάχη. για να διατηρηθεί μέχρι την ιδιωτικοποίηση προκειμένου να διαπραγματευτεί με τον ιδιώτη την επιβίωση του. Στο στέκι έχουμε συγκεκριμένες καταγγελίες για πολλά που λέγονται μεταξύ σοβαρού και αστείου.

Πρώτος στόχος απο εδώ και στο εξής, η εξισορόπηση της σχέσης δευτερευουσών απολαβών και έργου με σεβασμό στις παραμέτρους που όλοι γνωρίζουμε,η αποκατάσταση τυχόν αδικιών και η εκπόνηση ενός συστήματος για τον προγραμματισμό εργασίας που θα προάγει την ΙΣΟΤΗΤΑ, την ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ μεταξύ του προσωπικού και θα είναι ΔΙΑΦΑΝΕΣ σεβόμενο τους κοινά αποδεκτά όρους στην έλξη.

Ο εβδομαδιαίος προγραμματισμός που επιβλήθηκε στο ΜΑΙ μετά απο πόλεμο ΚΑΙ με συνδικαλιστές αποτελεί πιλότο.

Παράλληλα η τοποθέτηση του προσωπικού -με την αντίστοιχη προκήρυξη τους-που υπηρετεί σε θέσεις ευθύνης στο Οργανόγραμμα και οι οριστικές τοποθετήσεις σε έδρες,Διοικητική πράξη που εκκρεμεί απο το 2013! 
Εδώ ο μηχανισμός που αναφερθήκαμε παραπάνω κάνει λόγο για προαγωγές που δεν θα γίνουν ποτέ, ποντάροντας ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις απο το "κίνημα" που όπως λένε κάποιοι μπορεί να φτάσει στο σημείο να ζητήσει να γίνουν απο τον ιδιώτη!
Στην ατζέντα σε πρώτη θέση  υπάρχει και το θέμα της μαθητείας των 22 βοηθών μηχανοδηγού που θα πρέπει να επιλυθεί το συντομότερο.

Τέλος δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι προ των πυλών βρίσκεται επίσημη συμφωνία για τις ώρες μηχανοδήγησης ενώ θα πρέπει να λυθεί και το θέμα των συναδέλφων στην Πάτρα.

Είναι βέβαιο ότι μετά τις διακοπές του Δεκαπενταύγουστου οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.

Το στέκι της έλξης - Το blog των μηχανοδηγών